Sunday, 23 October 2011

အိပ္ရာ၀င္ စိတ္မွာပင္၀င္လာ

ရင္ခုန္သံမညီမွ်ျခင္းနဲ႔
သံသယကင္းစြာ ရွင္သန္ေနတဲ႔
ငါ႔ရဲ ႔အိပ္မက္...။
အသိမၾကြယ္ေပမဲ႔
ငါနားလည္တရ္
ဒါ...ရင္ခုန္ျခင္းရဲ႔စနစ္တံပါကြယ္..။
အသံေတြ ငါၾကားေနတရ္
ေက်နပ္မႈေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေစတရ္
ငါ႔အနားမွာ ရွိေနေပးပါ  ခ်စ္သူရယ္...။
ေကာင္းကင္ယံ ေမွာင္မႈိက္လို႔ေန
ငါ႔အခန္းငယ္မွာ အထီးက်န္ေသာ္ျငား
လင္းလက္ေနခဲ႔တာ မင္းအေတြးေတြနဲ႔ေပါ႔.....

No comments:

Post a Comment

သူငယ္ခ်င္းတို႔....အျမင္ေလးေတြေရးေပးခဲ႔ပါ။