ညစဥ္ ညစဥ္ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႔စိတ္ အေတြးထဲက အလြမ္းေတြကို virus လို႔အမည္ေပးလိုက္မိတယ္ဗ်ာ။ အလြမ္း virus ကိုသက္ဖို႔အတြက္ အဲဒီ Software က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မိုင္ခ်ီေ၀းတဲ႔ ေနရာမွာ ေရာက္ေနျပီ။ ခုခ်ိန္မွာ Search Engine ေတြဟာ အသံုးမတဲ႔ျပန္ပါလား။ အားလပ္ခ်ိန္ေလးေတြ ေတြးမိတိုင္း အလြမ္းဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ကို ဦးတည္ေနေတာ႔တာပါပဲ ကၽြန္ေတာ္ပ်ံသန္းေနပါတယ္ သူရွိတဲ႔အရပ္ကိုေလ… မုန္တိုင္းနဲ႔ ပင္လယ္ေတြ ျဖတ္သန္းေနရတဲ႔အတြက္ အခ်ိန္ေတြၾကာျမင္႔ေနခဲ႔ရပါတယ္။ အဲဒီအလြမ္း Virus ေသဖို႔ဆိုတာကၽြန္ေတာ္ရင္ခြင္မွာ ခ်စ္သူရွိေနဖို႔ပါပဲ။ ရင္ခ်ိန္ အတူေလ်ာက္ခဲ႔ဘူးတဲ႔ လမ္းေတြနဲ႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔စကားေတြ သူေမ႔မ်ားေနမလား ဆိုတဲ႔ အေတြကလည္း စိတ္မွာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ၀င္ေဆာင္႔ေနေသးရဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္႔ေတာင္ပံေတြမွာ အလြမ္း ဗိုင္းရပ္စ္ ကိုက္ခံထားရလို႔ အားအင္ေတြ မၾကာမၾကာေမွးမွိန္တက္တယ္ ဒါေပမဲ႔လည္း ရွိတဲ႔အားေတြနဲ႔ ထက္ျပီး ျပန္သန္းေနရတယ္ ခရီးတစ္ခုေရာက္ရင္ေတာ႔ အနာဂတ္အတြက္ အားေတြဟာ အတိုင္းဆမဲ႔ ျပန္ျပည္႔လာလိမ္႔မယ္ဆိုတာ ကိုယ္႔ကိုယံုၾကည္႔တယ္။ သတိရမႈေတြထဲက တစ္ခုက သကၠသိုလ္စာေမးပြဲေျဖခါနီးခ်ိန္ေပါ႔ ကၽြန္ေတာ္စာက်က္ပ်င္းလို႔ဆိုျပီးေလ သူေဘးက ကၽြန္ေတာ္႔ Subject ေတြကို ရြက္ဆိုျပတက္တယ္ သူကကၽြန္ေတာ္႔ထက္အတန္းၾကီးတယ္ မာစတာတန္းျပီးမဲ႔အခ်ိန္ေပါ႔။ သတိရစရာအစိတ္အပိုင္းေတြက မ်ားလြန္းလွပါတယ္ ဒါေပမဲ႔ သူနဲ႔ အခ်ိန္ၾကာ ႏွစ္ေတြၾကာေ၀းရမဲ႔ ညတစ္ညမွေတာ႔ သူေျပာခဲ႔တဲ႔စကားေလးတစ္ခြန္း "နင္က ငါ႔ကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲ ငါ႔အေဖေလာက္ကိုခ်စ္တယ္ေနာ္"တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္မွန္းသူသိပါတယ္ ဘာေၾကာင္႔အဲေလာက္ၾကာေ၀းေနရတာလဲ စကားတစ္ခြန္းၾကားေယာင္မိတယ္ အခ်စ္စစ္တို႔မည္သည္ ခက္ခဲတက္တယ္ဆိုလားဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ကိုေပါင္းစပ္ဖို႔ခက္ခဲပါတယ္ မေပါင္းစပ္ရမွာကိုပဲ ေၾကာက္ေနမိတယ္၊ ခုဆိုရင္ မၾကာမၾကာေတြးမိတယ္ လြမ္းမိတယ္ေပါ႔ဗ်ာ ဒါေၾကာင္႔ ေကာင္မေလး အလြမ္း virus ကို မင္းသက္မွျဖစ္ေတာ႔မယ္ေနာ္….ပံုျပင္ေလးကေတာ႔ ဒါပါပဲကြယ္…..:D
No comments:
Post a Comment
သူငယ္ခ်င္းတို႔....အျမင္ေလးေတြေရးေပးခဲ႔ပါ။