ျမိဳ႔ျပညေတြက မီးအေရာင္ေတြနဲ႔
ခ်မ္းေအးမႈက တစိမ္႔စိမ္႔ေပါ႔
ေတာင္တန္းေတြေပၚက ဆင္းသက္လာက်တဲ႔
ျမဴႏွင္းေတြက မသဲကြဲေစေတာ႔ဘူး
လူေတြနဲ႔ အရာ၀တၳဳေတြ မႈန္၀ါးေစျပီ...
စက္တပ္ယာဥ္ေတြမွ မီးအလင္းေတြျမင္ရတယ္
ကိုယ္စီသြားလာေနၾကတယ္...
ကၽြန္ေတာ္႔အေတြးေတြကလည္း
ဆက္လက္ေမ်ာပါေနခဲ႔တယ္
အေအးကဲေနတာကိုေမ႔လို႔
က်ဆင္းေနတဲ႔ ျမဴႏွင္းေတြက
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုလာေမးေနၾကတယ္
မႈန္၀ါးေနတဲ႔အရသာကို ခံစားေနတာလားတဲ႔
ဟုတ္တယ္.....မႈန္၀ါးေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀
ဘယ္အခ်ိန္မ်ား ဆိုတဲ႔ခံစားမႈေတြနဲ႔
သူတို႔ေတြမျပန္ခင္ ေျပာသြားၾကတယ္
ဒါေတြဟာ အခိုက္အတန္႔ပါ
ဘ၀ဆိုတာ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ပါတဲ႔
တစ္ခန္းျခင္းသြားေနတဲ႔ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လိုပါတဲ႔
ျမဴႏွင္းေတြ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုပံုေျပာသြားတာလား
အေတြးေတြရပ္သြားေတာ႔ အရမး္ေအးေနျပီ
လမ္းမေဘးမွ ကၽြန္ေတာ္ထြက္ခြာသြားရေလျပီ....
No comments:
Post a Comment
သူငယ္ခ်င္းတို႔....အျမင္ေလးေတြေရးေပးခဲ႔ပါ။